Autor: tataMikolaja

W piątek był ostatkowy bal. Tematem przewodnim balu miały być „Dzieci  świata”. Mikołaj, zainspirowany kulturą meksykańską, z filmu „Coco”, zapragnął zostać meksykaninem. No i świetnie się w tej roli czuł. Najlepszy bal, jaki miał. Najbardziej świadomy i z wieloma kontaktami towarzyskimi podczas balu. Niech żyje bal…

Oglądamy Małych Gigantów, któreś dziecko śpiewa, „Mam te moc”. Nagle Mikołajek się podrywa i zaczyna śpiewać. W refrenie koryguję go:
-Miki, śpiewaj MAM TĘ MOC. A Miki oburzony odpowiada:
– Ma być: Let it Flow, Let it Flow i powinno być po angielsku!
I dośpiewał pod nosem z angielska. Jak skończył zacząłem drążyć, więc mnie zaciągnął do komputera i wyguglał co poniżej. Synu. Szacun!!!

P.S. My naprawdę nie pchaliśmy go w kierunku polubienia Star Warsów. Ale co nas cieszy idzie z trendem, co nas cieszy, ponieważ zaczynają sie także pojawiać bardziej młodzieżowe zainteresowania. Ale jak się utrwalą, to na pewno się pochwalimy.

This summer join Red, Chuck, and Bomb, along with the rest of Bird Island on an adventure to discover what made them such Angry Birds. In movie  there is a special guest. See you 🙂

Mikołaj jest podopiecznym Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” (KRS: 0000037904), dlatego można przekazać dla Mikołajka 1% Waszego podatku, wpisując w rubryce „Informacje uzupełniające – cel szczegółowy 1%”:  8906 Zagól Mikołaj

Zebrane środki rok rocznie przekazujemy na zajęcia terapeutyczne, mające na celu niwelowanie zaburzeń rozwoju dziecka.

Zachęcamy także do wpłacania darowizn na rzecz Mikołajka:
Wpłaty prosimy kierować na konto:Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”

Bank BPH S.A.
15 1060 0076 0000 3310 0018 2615

Tytułem:
8906 Zagól Mikołaj darowizna na pomoc i ochronę zdrowia

Mikołaj ostatnio był bardzo zainteresowany tematem śmierci. Czy umrzemy? Kiedy umrzemy? Kiedy on umrze?

Żeby się nie zamartwiał zbytnio, jak to on potrafi niekiedy o cały świat, powiedzieliśmy że ludzie umierają jak maja 100 lat. A że zna matematykę do 100, szybko obliczył ile komu jeszcze życia zostało 🙂 Parę dni był spokój.

Potem zaczął drążyć głębiej. A czy on jak Jezus umrze na nasze (rodziców) grzechy. No tu było trochę tłumaczenia. Był dzień spokoju. Na drugi dzień powraca z pytaniem czy on pójdzie do nieba.

-Tak, tak, na pewno pójdziesz do nieba.

No i z tym niebem, to już zaczęły się trudne pytania. A jak tam jest? A co on tam będzie robił? A on nie chce iść do nieba, bo się będzie nudził. Bo tam nie będzie miał przywilejów i nie będzie mógł grać na tablecie i komputerze. A jak już pójdzie, to będzie tęsknił za mamą i tatą. A jak on wyleci z tego ciała do nieba. A dlaczego ciało będzie leżało w grobie. A czy się kiedyś połączy.

Trudziliśmy się i staraliśmy się jak umieliśmy, żeby Mikołajowi jakoś to przystępnie wyjaśnić. Nawet użyliśmy książkę „O GRZESIU, chłopczyku, który nie przestawał zadawać pytań„. Przerobiliśmy cała książkę, a w szczególności rozdział „Co to jest śmierć?„.

Okazało się że pomoc przyszła niespodziewanie i szybko. Jak co roku przyszedł ksiądz z tradycyjną wizytą duszpasterską. Jak co roku był przygotowywany, co do zwyczajów i rytuałów związanych z tą wizytą. Oczywiście miał ustalone punkty za to że się z wszystkimi pomodli i nie będzie krzyczał podczas wizyty, a w szczególności jak ministranci zaczną śpiewać kolędę. Zdobył cała pulę, bo pokazał księdzu jak się modlić trzeba, a na odchodnym wyręczył ministrantów i 3 zwrotki „Gdy śliczna Panna” odśpiewał.

Ale do rzeczy. Jak już był moment na rozmowę, to przypomniałem Mikołajowi, że ma pytania o niebo. Oj, ksiądz trudził się, ale sprawnie opowiedział jak to w tym niebie będzie. W końcu Mikołaj zadał kulminacyjne pytanie, dlaczego jego ciało zostanie w grobie. I tutaj szach mat. Ksiądz odpowiedział tak:

-Widzisz Mikołajku. To jest tak podobnie jak kładziesz się do snu. Ściągasz ubranie i zakładasz piżamkę. Ubranie jest ci niepotrzebne. Tak samo do nieba. Ciało ci niepotrzebne.

I od tej chwili temat śmierci i nieba się skończył. Przynajmniej na jakiś czas. 🙂

 

To już ponad 5 lat jak zrobiliśmy pierwszy wpis w październiku 2010 Pałka zapałka… Szukam

Mikołaj miał wtedy 4 lata, chodził do przedszkola, Jeszce na pampersie i butelce. Masa wyzwań przed nami wtedy, Jeszcze większa masa wyzwań teraz, jak chodzi do szkoły integracyjnej. Bo emocje, bo rzeczywistość z fikcją się miesza, bo nie rozumie zawsze siły słów. Poniżej przypominamy ten pierwszy wpis. Kawał historii za nami. NA szczęście jesteśmy parę LEVELi do przodu.

I tak przy okazji zmieniamy się. Może nie jeszcze dziś, ale zrywamy ze starym układem strony. Trochę łezka się kreci, ale Miki to już, jak sam o sobie mówi, „duży facet”, więc będzie  jak na 9 latka przystało, na tablecie także wyświetlało 🙂

Miłych wspomnień

Mikołaj od 4 dni jest chory. Przeziębienie, z którego nie wiadomo co się wykluje.  W każdym bądź razie katar go meczy strasznie. Ale to nie wszystko.  Do tego wszystkiego w związku z choroba zaczęły się straszne szaleństwa.  Machanie rękami, wirowanie, stymulacje wzrokowe, dziamdolenia. Wszystkie naraz i to w bardzo dużym nasileniu.  Strasznie mnie to przygnębiało, ponieważ stereotypie powyższe ostatnio miał dużo słabsze. A teraz istne szaleństwo. I trudno go z tego wyrwać.

Ale po wczorajszych zajęciach z hipoterapii wydarzyło się coś wyjątkowego.

Mikołaj powiedział SZUKAM. Nie wiem skąd on przyniósł to słowo,  pewnie z przedszkola.  Słowo słowem, ale odnosiliśmy z Anią wrażenie,  że zna sens tego słowa. Dlatego zaczęliśmy zabawę.

Pałka, zapałka 2 kije, kto się nie schowa ten kryje….Szukam.

Najpierw Mama z Mikołajem szukała taty, Potem Tata szukał mamy z Mikołajem. Była świetna zabawa. Mikołaj strasznie się zaangażował. Była to jego pierwsza aktywność, w powiedzmy „grze zespołowej”.  Bawiliśmy i śmialiśmy się przez pół godziny. Mikołaj szybko załapał zasady i miał przy tym tyle frajdy. A ja odetchnąłem.

To jest Nasz Mikołajek, spontaniczny , zwariowany i kochany.

Na sercu zrobiło się jakoś lżej.

P.S.

Do końca wieczora Mikołaj nie skorzystał z żadnej stereotypii.

Mikołaj zdmuchnął świeczki na swoim torcie urodzinowym. Tak się składa, że kolejny raz spędza urodziny na Turnusie Terapeutycznym z Kleks. Z ciekawostek, jak przyjechał, to jego idolem była gra z Red Ball i taki tort zamówiliśmy w cukierni w Kościerzynie k. Wdzydze Kiszewskie. Ale 2 dni przed urodzinami polubił pszczółkę UKI, stąd akcenty pszczółkowe na urodzinach.

A jak wyglądało finałowe zdmuchiwanie świeczek, możecie zobaczyć poniżej. Wszystkiego najlepszego synu!!!

 

Naszym celem jest by Mikołaj robił wszystko to co jego rówieśnicy. Biorąc pod uwagę, że dużo więcej czasu zajmowało mu nabycie niekiedy podstawowych umiejętności takich jak mówienie, od 3 roku uczył się czytać, aby idąc do szkoły „miał to z głowy”, a skupił się na rzeczach dla niego trudniejszych, jak zachowanie czy relacje z rówieśnikami.

W kontekście innych obszarów rehabilitacji ruchowej i integracji sensorycznej, często uczestniczyliśmy w tym wspólnie. Szczególnie tata. Na początku wyzwania dla taty były proste. Nauczyć jeździć na rowerze. 3 sezony zrobione. Mikołaj jeździ na dużym rowerze. Ale z innymi wyzwaniami było trudniej. I tak trzeba było się nauczyć tacie jazdy konnej, aby motywować Mikołaja do hipoterapii. Udało się, nie mówiąc o przyjemności z jazdy konnej.

Kolejne wyzwanie basen. Starałem się Mikołaja przekonać do wody, nauczyć zanurzać, nauczyć pływania z deską. Ale teraz kiedy Mikołaj ma co tydzień trenera nauki pływania, Mikołajowi tak to spasowało, że teraz bardzo sprawnie idzie pływanie. I to całe 45 minut. I co robi tata? trenuje 3 tory obok, aby dotrzymać tempa synowi.

Myślałem że na basenie się skończy. No ale nie…

Mikołaj dość szybko nauczył się jeździć na nartach. 5 lekcji w poprzednim sezonie, 3 lekcje w tym roku i zaczął całkiem swobodnie jeździć na nartach. A że sam nie będzie jeździł. No cóż.

W każdym wieku można się nauczyć czegoś nowego, chociaż narty to była ostatnia rzecz na świecie o jakiej myślałem że się będę uczył. Efekty po 3 lekcjach jak poniżej. Mama w planach w następnym sezonie 🙂

P.S.

I tak się niekiedy poważnie zastanawiam. Kto kogo ciągnie w rozwoju?

Bo niekiedy dochodzę do wniosku, że Mikołaj nas ciągnie, a nie my jego. Nie mówiąc, o ile zdrowszy i aktywny tryb zdrowia teraz prowadzimy 🙂

Fundacja Dzieciom, której Mikołaj jest podopieczny zakończyła w końcu listopada księgowanie 1% podatku dochodowego za 2013 rok. wsparło nas 211 osób.

Serdecznie dziękujemy Wam wszystkim, za przekazanie swojego 1% podatku za 2013 rok na rzecz naszego syna Mikołaja
Wpływy z 1% umożliwią sfinansowanie dodatkowej terapii dla Mikołajka w wymiarze 3 godzin zajęć tygodniowo, przez rok (52 tygodni).

To już piaty rok, kiedy prosimy Was o wsparcie, i kolejny gdy Mikołaj dostaje 3 godziny ekstra. Dziękujemy.

Zapewniamy że Wasze pieniądze są dobrze inwestowane. Mikołaj cały czas sie rozwija, cały czas goni rówieśników. Ale co najważniejsze, jest fajnym chłopakiem który zaczyna potrafić czerpać z życia. Dzięki Wam. Dziękujemy wszystkim, chociaż w większości Was nie znamy z imienia i nazwiska. Pozdrawiamy świątecznie

P.S.

Poniżej znajduje się lista Urzędów Skarbowych z których pochodzą osoby, które przekazały swój 1 % podatku dla Mikołajka:

Miasto	Liczba
Chrzanów	1
Dąbrowa Górnicza	2
Dębica	2
Gdańsk	3
Inowrocław	1
Jarosław	5
Jasło	117
Jaworzno	1
Kielce	1
Kraków	40
Mielec	1
Poznań	1
Proszowice	1
Radomsko	1
Rybnik	3
Rzeszów	1
Sandomierz	1
Sanok	15
Szamotuły	1
Tarnobrzeg	4
Wadowice	1
Warszawa	1
Wieliczka	4
Wieluń	1
Wołomin	1
Zawiercie	1

Warning: preg_match(): Compilation failed: invalid range in character class at offset 34 in /wp/wp-content/plugins/nextgen-gallery/products/photocrati_nextgen/modules/nextgen_basic_tagcloud/package.module.nextgen_basic_tagcloud.php on line 182

Warning: preg_match(): Compilation failed: invalid range in character class at offset 63 in /wp/wp-content/plugins/nextgen-gallery/products/photocrati_nextgen/modules/nextgen_basic_tagcloud/package.module.nextgen_basic_tagcloud.php on line 182

Warning: preg_match(): Compilation failed: invalid range in character class at offset 63 in /wp/wp-content/plugins/nextgen-gallery/products/photocrati_nextgen/modules/nextgen_basic_tagcloud/package.module.nextgen_basic_tagcloud.php on line 182

Warning: preg_match(): Compilation failed: invalid range in character class at offset 63 in /wp/wp-content/plugins/nextgen-gallery/products/photocrati_nextgen/modules/nextgen_basic_tagcloud/package.module.nextgen_basic_tagcloud.php on line 182

Od października 2014  jeździmy w Stadninie Koni Huculskich Rzeszotary. Po dwóch latach hipoterapii w Stajni na Zielonej [Konary], nasza hipoterapia prowadzona przez Konik na Biegunach, Pani Ewy Polańskiej, przeniosła się do Rzeszotar. Po nauce jazdy na Laili, Bąblu, Little One i Norbim, spotkaliśmy SAWĘ.

SAWA to klacz rasy huculskiej , którą nasza hipoterapeutka Gosia zna od jej urodzenia. Mikołajowi SAWA od razu „spasowała”. Jej spokojne usposobienie, brak gwałtownych ruchów i ogólna „potulność” powodują, że SAWA jest dla Mikołaja świetnym partnerem do nauki jazdy. Zresztą oceńcie sami.